ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
Ιουλίου 9, 2018
ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΕ ΜΟΡΦΗ PDF
Ὁ ὅρος ὀρθοδοξία δηλώνει τὸν χριστιανισμὸ στὴν αὐθεντικότητά του, πέραν κάθε ὁμολογιακοῦ μονισμοῦ, δηλαδὴ τὸν χριστιανισμὸ ὅπως βιώνεται στοὺς αὐθεντικοὺς φορεῖς του, τοὺς προφῆτες, ἀποστόλους καὶ πατέρες. Σὲ αὐτὸ τὸ πλαίσιο, ὀρθοδοξία εἶναι ἡ συνείδηση τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ στὴν ἱστορία καὶ ἡ δυνατότητα τοῦ ἀνθρώπου νὰ γίνει Θεός «κατὰ χάριν».
Στὴν πράξη, Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ πλήρης, «ὁλοτελής»(Α΄ Θεσσ. Ε-23) ἔνταξη τοῦ ἀνθρώπου στὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ὡς ἐν Χριστῷ κοινωνία, ποὺ πραγματώνεται ὡς διασφάλιση τῆς ἰσόρροπης ἀνάπτυξης τῶν σχέσεων τοῦ ἀνθρώπου, σὲ τριαξονικὸ σύστημα ἀναφορᾶς: Πρὸς τὸν Θεό (κατακόρυφη σχέση), πρὸς τὸν συνάνθρωπο καὶ τὴν κτίση (ὁριζόντια σχέση) καὶ πρὸς τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό του (σχέση βάθους).
Σὲ αὐτὴν τὴν περίπτωση ὁ χριστιανισμός- ὀρθοδοξία αἴρεται στὴν ὑπέρβαση τῆς ἰδεολογίας –διότι εἶναι πράξη καὶ ζωή- τῆς ἠθικῆς –διότι δὲν εἶναι σύνολο κανόνων συμπεριφορᾶς, ἀλλὰ ἐν Χριστῷ ἦθος- καὶ τῆς θρησκείας –διότι εἶναι τρόπος ὑπάρξεως καὶ ὄχι τυποκρατική «θεραπεία τοῦ θείου».
Ὑπάρχουν δύο βασικὲς ἐκδοχὲς γιὰ τὸ ἔθνος, ἡ ἑλληνική –καὶ παραδοσιακὴ γιὰ μᾶς ἔννοια- καὶ ἡ νεώτερη, ἡ εὐρωπαϊκή. Ὁ ὅρος εἶναι γνωστὸς ἤδη στὸν Ὅμηρο. «Ἔθνος ἑτάρων»(Ἰλ. Γ.32) εἶναι ἡ ὁμάδα τῶν συντρόφων. Χρησιμοποιεῖται ὅμως καὶ γιὰ τὴν δήλωση φυλετικῶν ὁμάδων («Λυκίων μέγα ἔθνος», Ἰλ. Μ, 330 ἤ «Ἀρχαίων Ἔθνος», Ρ, 552). Ἔκτοτε δὲν χάνει αὐτὴν τὴν σημασία του.
Στὴν ἑλληνικὴ παράδοση προηγεῖται τὸ ἔθνος ὡς κοινὴ φυλετικὴ καταγωγὴ καὶ πολιτιστικὴ κοινότητα τοῦ κράτους ὡς κοινῆς πολιτικῆς ὀργανώσεως. Ἄλλος μέγας σταθμὸς στὴν χρήση καὶ νοηματοδότηση τοῦ ὅρους «ἔθνος» εἶναι ὁ Ἡρόδοτος ὁ ὁποῖος προσδιορίζει μὲ τὸν ἀκόλουθο τρόπο τὰ συστατικά του: ὅμαιμόν τε (δηλαδὴ ὁμόφυλον) καὶ ὁμόγλωσσον, καὶ θεῶν ἱδρύματα κοινὰ καὶ θυσίαι (= ὁμόδοξον, ὁμόπιστον), ἤθεά τε ὁμότροπα ( = κοινὰ ἤθη).(Ἡρόδ., Ἱστορίαι 8, 144). Τὰ στοιχεῖα αὐτὰ εἶναι οἱ συνιστῶσες τῆς πολιτιστικῆς ἑνότητος μιᾶς ὁμάδας ἀνθρώπων. Ανάγνωση του υπολοίπου άρθρου
Advertisements